Powstanie Doliny Waimangu
Park Waimangu powstał w wyniku wybuchu wulkanu Tarawera, które miało miejsce wcale nie tak dawno temu, bo pod koniec XIX w. Dokładnie 10 czerwca 1886 nastąpiła erupcja, w wyniku której góra rozpadła się na dwie części, a w jej rozpadlinie utworzyło się siedem kraterów. W efekcie tego duża część Wyspy Północnej całkowicie zmieniła krajobraz, jezioro Rotomahana powiększyło swoją powierzchnię 20 razy, a w miejscu kraterów pojawiły się gorące źródła.
Co więcej, po erupcji wulkanu powstał gejzer Waimangu, aktywny w latach 1901 – 1904, a który zupełnie zanikł w 1908 roku. Waimangu był wówczas największym gejzerem świata, tryskającym wodą na wysokość nawet 460 metrów! Wyrzucany w powietrze strumień wody miał wulkaniczny czarny kolor, stąd pochodzi nazwa doliny. Czarna woda, to po maorysku „waimangu”.
Na skutek tych wydarzeń życie straciło 120 osadników mieszkających w okolicy, a fauna i flora została całkowicie unicestwiona w promieniu 6 km od epicentrum wybuchu. To co dzisiaj widzimy to wynik narodzin nowego ekosystemu, który odradzał się przez ostatnie 120 lat. Wiele gatunków roślin, zwierząt i bakterii przez te lata została przystosowana do przetrwania w wysokich temperaturach tego rejonu.